QUOTES FROM THE BARD

PLAY: Othello ACT/SCENE: 3.3 SPEAKER: Othello CONTEXT: OTHELLO
This fellow’s of exceeding honesty
And knows all quantities, with a learnèd spirit,
Of human dealings. If I do prove her haggard,
Though that her jesses were my dear heartstrings,
I’d whistle her off and let her down the wind
To prey at fortune. Haply, for I am black
And have not those soft parts of conversation
That chamberers have, or for I am declined
Into the vale of years—yet that’s not much—
She’s gone, I am abused, and my relief
Must be to loathe her. Oh, curse of marriage
That we can call these delicate creatures ours
And not their appetites! I had rather be a toad
And live upon the vapor of a dungeon
Than keep a corner in the thing I love
For others’ uses. Yet ’tis the plague to great ones,
Prerogatived are they less than the base.
‘Tis destiny unshunnable, like death.
Even then this forkèd plague is fated to us
When we do quicken. Look where she comes.
If she be false, heaven mocked itself.
I’ll not believe ’t. DUTCH: Die mensch is bij uitnemendheid rechtschapen
En blikt met scherpen geest in alle diepten
Van ‘s menschen doen. MORE: Jesses=Straps of leather or silk, with which hawks were tied by the legs
Haggard=Intractable, wild (as an untrained hawk)
Whistle off=Call of falconers (Johnson: the falconers always let fly the hawk against the wind; if she flies with the wind behind her, she seldom returns. If therefore a hawk was for any reason to be dismissed, she was let down the wind, and from that time shifted for herself and preyed at fortune)
Soft parts of conversation=Social arts
Haply=Perhaps
Chamberers=Gallants
Prerogatived=Privileged
Compleat:
Learnèd=Geleerd
Haply=Misschien
Chamberer=Kamermeyd, kamenier

Blijkt zij me een woeste valk. Shakespeare noemt het woord valk niet. maar bezigt het woord haggard,
dat juist voor een valk , die niet gehoorzaam wil worden, maar wild blijft, gebezigd wordt, en spreekt van de jesses, de veters of riemen, waarmee men den valk op de hand vasthoudt, van het gefluit, waarmeê men hem loslaat, en van het laten vliegen met den wind mee of voor den wind, waarna een valk zelden terugkeert, maar voor eigen rekening gaat jagen. In Sh.’s tijd was de valkerij met hare uitdrukkingen algemeen bekend en werd iedere toespeling er op onmiddellijk begrepen.

Burgersdijk notes: Topics: honesty, learning and education